گفتم الهی. دستگیری شد نصیبم
لطف و عطای بی نظیری شد نصیبم
آماده ی توبیخ بودم، جای توبیخ
از جانبش خیر کثیری شد نصیبم
او جابر العظم الکسیر است و ازین رو.
با بال زخمی، اوج گیری شد نصیبم
پیش خدا از هر گزندی در امانم
دور از خدا تنها حقیری شد نصیبم
دنبال جوشن بودم و از لطف زهرا
با پنج تن، جوشن کبیری شد نصیبم
حب علی مست نجف کرده دلم را
از برکتش، روح غدیری شد نصیبم
فخرم شده این مرتبه، عبدالحسینم
الحق، عجب نعم الامیری شد نصیبم
تشنه شدم وقت غروب و رزق گریه.
بر جسم مانده بر حصیری شد نصیبم
یاد رقیه کردم و از برکت او
سرمایه های چشم گیری شد نصیبم
می گفت با بابای خود طفل سه ساله
دیدی چه شد؟! رخت اسیری شد نصیبم
من که سر دوش عمو عزت چشیدم
در شام و کوفه سر به زیری شد نصیبم
گرچه گرسنه از غذا ماندم به جایش
از ضربه ی شلاق، سیری شد نصیبم
وقتی مرا با تازیانه قاتلت زد
افتادن دندان شیری شد نصیبم
محمد جواد شیرازی
درباره این سایت