تنها نه انتظار، فراموش مان شده
تنهایی نگار، فراموش مان شده
در سردی گناه چنان منجمد شدیم
برگشتنِ بهار، فراموش مان شده
از بس گناهکاری ما را عیان نکرد
الطاف پرده دار فراموش مان شده
آخر چرا تشرف شیخ بهایی و.
فرزند مهزیار، فراموش مان شده؟!
در اوج مشکلات، فراموش مان نکرد
درد است اینکه یار، فراموش مان شده
بر هر که رو زدیم، حقارت کشیده ایم
هر وقت مُستجار فراموش مان شده
طوری فریب خورده ی این زندگی شدیم
سختی احتضار فراموش مان شده
از برکت دعای امام زمان مان
غم های بی شمار فراموش مان شده
آن قدر بی قرار حسینیم و مرقدش
کاشانه و دیار فراموش مان شده
از بس به یاد تشنگی اش گریه کرده ایم
ما آب خوش گوار، فراموش مان شده
اصلا که گفته روضه ی تسبیحِ آخر و.
توهین نیزه دار فراموش مان شده؟!
محمد جواد شیرازی
درباره این سایت